Η Άνδρος είναι το βορειότερο νησί του συμπλέγματος των Κυκλάδων και το μεγαλύτερο ανάμεσά τους μετά την Νάξο. Χάρις στο πλούσιο ανάγλυφο και το φυσικό τοπίο το νησί μοιάζει με μικρογραφία της Ελλάδας. Αλλεπάλληλοι ορεινοί όγκοι καλύπτουν το μεγαλύτερο μέρος του νησιού ορίζοντας μικρές οροσειρές και σχηματίζουν απότομες πλαγιές, φαράγγια, ρεματιές και εύφορες κοιλάδες με άφθονα τρεχούμενα νερά. Στην ύπαρξη πολλών πηγών και τη πυκνή βλάστηση που καλύπτει μεγάλο μέρος της, οφείλει η Άνδρος και τα αρχαία προσωνύμια "Υδρούσα", "Λασία", "Νωναγρία" και "Έπαγρις". Το φυσικό περιβάλλον του νησιού αποτελεί καταφύγιο πολλών μικρών θηλαστικών, ερπετών και σπάνιων πτηνών, ενώ μεγάλη ποικιλία παρουσιάζει και η χλωρίδα της περιοχής. Τα παράλια είναι κυρίως βραχώδη με αρκετούς μικρούς όρμους. Στη δυτική πλευρά του νησιού εντοπίζονται πολλές μεγάλες αμμώδεις παραλίες, ιδιαίτερα δημοφιλείς στους τουρίστες, ενώ στα βορειοανατολικά και τη νοτιοανατολικά παράλια υπάρχουν μικρότερες παραλίες άγριας ομορφιάς που προσφέρουν ηρεμία και σχετική απομόνωση. Το κλίμα είναι ήπιο με χαρακτηριστικό την ένταση των ανέμων. Τα μελτέμια φυσούν εδώ από τον Μάιο έως τον Οκτώβριο, πιο έντονα τον Αύγουστο, και μπορούν να θεωρηθούν συστατικό στοιχείο του τοπίου.
Το νησί κατοικείται διαρκώς από την 3η χιλιετία π.Χ. έως σήμερα. Πρώτοι κάτοικοι του νησιού ήταν το φύλο των Πελασγών και ακολούθησαν διαδοχικά οι Κάρες, οι Φοίνικες, οι Κρήτες, οι Ίωνες, οι Ρωμαίοι, οι Βυζαντινοί, οι Ενετοί, οι Τούρκοι, οι Ρώσοι και οι Έλληνες, αφήνοντας ο καθένας τα δικά του ίχνη και επιρροές στο νησί. Η Άνδρος είναι τόπος με μακρά και πλούσια ναυτική παράδοση. Γνώρισε ιδιαίτερη ανάπτυξη κατά τα μεταεπαναστατικά χρόνια και μέχρι τον Μεσοπόλεμο υπήρξε ένα από τα σημαντικότερα ναυτιλιακά κέντρα της Ελλάδας. Ήδη από τα μέσα του 19ου αιώνα τα ανδριώτικα καράβια κάνουν ταξίδια σε όλο τον κόσμο, ενώ οι εφοπλιστές του νησιού στρέφονται εγκαίρως στην ατμοπλοΐα αποκομίζοντας μεγάλα κέρδη. Από τον μεσοπόλεμο, ωστόσο, αρχίζει η σταδιακή μεταφορά της έδρας των εφοπλιστικών οίκων του νησιού στα σημαντικότερα λιμάνια του Πειραιά και της Σύρου, καθώς και στο Λονδίνο, καθώς ο αναγωνισμός πλέον είναι παγκόσμιος. Οι καταστροφές που έφερε ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος έδωσαν τη χαριστική βολή στη ναυτιλία του νησιού.
Σήμερα η Άνδρος στηρίζεται οικονομικά σε μεγάλο βαθμό στον τουρισμό, καθώς και στην γεωργία και την κτηνοτροφία. Η Χώρα του νησιού διατηρεί την αίγλη του παρελθόντος με μεγαλοπρεπή αρχοντικά, όμορφες εκκλησίες και ενετικά μνημεία, όπως το Κάτω Κάστρο που βρίσκεται στην άκρη της Χερσονήσου του οικισμού. Στη Χώρα βρίσκονται επίσης αρκετά αξιόλογα μουσεία, με το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης του Ιδρύματος Γουλανδρή να εντυπωσιάζει με τη μόνιμη συλλογή του και τις περιοδικές εκθέσεις που φιλοξενεί. Το Γαύριο, το λιμάνι του νησιού, μοιάζει το αντίθετο της χώρας, φωλιασμένο σε έναν απάνεμο φυσικό όρμο και ανάπτυξη τις τελευταίες δεκαετίες. Μαζί με το Μπατσί αποτελούν τα κύρια τουριστικά θέρετρα του νησιού. Στην ενδοχώρα τα γραφικά ορεινά χωριά, όπως οι Μαίνητες, μαγεύουν με την ηρεμία και την ομορφιά του τοπίου και προσφέρουν μια άλλη εικόνα του νησιού για όσους τα επισκεφθούν.
Πρόσβαση
Στείλτε τα στοιχεία σας για να εγγραφείτε στην πλατφόρμα.